Bij dit verslag is een waarschuwing nodig, want onze spelers op de hoogste borden deden dingen die pijn doen aan je schaakogen. Alle schaakprincipes werden overboord gegooid, probeer dit niet thuis. En liever ook niet op de club eigenlijk.
Bij de Hoofdklasse en AB-competitie verwacht je een hoog niveau: correcte behandeling van de opening, solide stellingen opbouwen, dynamisch eindspeltechniek. Nou, wat gebeurt er op bord 1 van de AB-competitie? Take (met zwart) bedacht ter plekke een alternatieve variant op de vierpaardenopening, door ze voor de verandering maar eens aan de rand neer te zetten:
Op bord 4 van het prestigieuze C1-team besloot Émiliën de oogkleppen op te doen: gierig een stuk pakken en er vervolgens maar met de koning op uit trekken. Dat zag er zo uit:
En de grap is dat de computer onze spelers een duidelijk plusje geven! In de kronkels van het mysterieuze schakersbrein is dat het mooiste ding wat er bestaat: een zet doen die eigenlijk niet oké hoort te zijn maar dan toch oké is. Doen wat iedereen zegt dat je niet moet doen. Aan de ogen doet het pijn, maar ons brein tintelt.
Geniale potjes dus!
AB1 maakt favorietenrol waar
Dan nu over naar de orde van de dag. Er waait een enthousiaste schaakgolf door onze regio, en na jarenlange afwezigheid zijn er nu genoeg AB-teams om een volwaardige eigen regionale competitie op te zetten. Leve de oudere jeugdinstroom!
Het AB1-team kreeg met SVAW een hartstikke degelijke opponent om het seizoen te starten. Ze zijn met vlag en wimpel geslaagd. Felix L. kwam te laat, alhoewel de tegenstander dat niet doorhad. Die dacht nog dat hij tegen ondergetekende moest – ik zal me maar niet afvragen of dat een compliment of belediging is. Gelukkig hoeft Felix helemaal niet vervangen worden, want hij klaart zulke klusjes spoedig.
Take wist zijn stukken uiteindelijk prima neer te zetten. Er was wel een rooklift bij nodig zoals je die enkel ziet bij kleuters: zijn toren kwam via h6, braaf achter zijn h-pion aan, het spel in. Hij won daarmee van de sterke Brent – en dat is niet de eerste keer.
Lennox verschijnt helaas veel te weinig op de clubavond, maar gelukkig is zijn spel nog niet roestig. Met een paard meer deed hij geen gekke dingen en trok het bordpunt naar zich toe.
Vervolgens was het Jan die er een marathonpartij van maakte. Om half tien werd het remiseakkoord pas bereikt, toen er alleen maar twee koningen op het bord over waren. Door het oog van de naald, want Jan kwam bijna terecht in een horrorfilm: na de hele avond vol je best doen toch met lege handen naar huis gaan. Dit was de stelling, na complexe afwikkelingen:
Met wit speelt hij hier Russisch roulette, want de ene zet lijdt tot verlies en de andere tot remise. Hij pakte de koning en zette ‘m op g6, maar hij hield ‘m nog vast. Was dat echt het beste, zo voor je eigen pion staan? De koning ging toch weer de lucht in, Jan twijfelde. En liet hem los op g4.
De toeschouwers schrokken, want dat kan toch niet correct zijn: die koning moet de promotievelden gaan dekken! Gelukkig wist Myrthe niet de kritieke afstraffing te vinden, maar dit had inderdaad verkeerd kunnen aflopen.
Toreneindspelen zijn ook wel bizar hoor. Na het correcte Kg6 zou namelijk uiteindelijk de volgende stelling ontstaan:
Zwart is aan zet, maar na de enige winstpoging (Ta1 bijvoorbeeld met matdreiging op de achterste rij), promoveert wit… tot paard!
De slotsom: 3,5-0,5 voor het VAS-team. Een lekker begin!
Het tweede AB-team – wat een enthousiasme bij onze oudere jeugd 🙂 – mocht helaas de eerste ronde overslaan, omdat de tegenstanders geen team op de been kregen. Een reglementaire 4-0 is afgesproken.
Hoofdklasse: alles of niets
In de Hoofdklasse spelen we dit jaar met maar liefst drie teams. De gepromoveerde C3-tjes komt donderdagavond pas in actie, tegen SVAW. Dat wordt een flinke kluif!
Op de maandag kregen we de twee Zukertort-teams op bezoek. De krakers worden bewaard tot later in het seizoen. Hun C1, met twee kanonnen voorop, kwam het ons tweede team moeilijk maken. Bregje hield nog het langs stand tegen Philippe. Dat is knap, gezien het ratingverschil op papier. Hij was maar aan het zuchten en zuchten, maar vond toch de doorbraak in het eindspel. Oftewel: wat weert Bregje zich altijd kranig tegen sterke tegenstanders, heel bijzonder. Dat is een grote kwaliteit, en gaat zich in deze klasse zeker uitbetalen in onverwachte remises of zelfs winsten.
Voor Tobias E. en Kayen dreef de partij al snel naar onveiligere vaarwateren. Een valse start voor deze jongens, maar niets om zich voor te schamen tegen zo’n team.
De grootste domper was het niet komen opdagen van de eerstebordspeler Andrija. Hij liet zijn team (en evengoed de tegenstander) simpelweg in de steek. Daarmee is de uitslag 0-4. Niet onverwachts, maar toch jammer op deze manier.
VAS C1 op zijn beurt kreeg een wat makkelijkere taak om het tegen Zukertorts tweede team op te nemen. Toegegeven moet worden, dat het nog best moeizaam ging. De spelers wisten het ons lang best moeilijk te maken. Dat weet je als William in tijdnood komt en al staand wil gaan schaken. Hij zou gelukkig wel winnen.
Raghav was als één van de eerste al klaar op bord twee, netjes gedaan. Émiliën speelde dus die risicovolle partij waarbij hij vol met zijn koning op avontuur ging. Dat liep goed af, en hij bleek ook altijd gewonnen te staan. Wat knap zeg, om die inschatting te durven maken! Max moest even werken, maar kon ook met een gerust hart de uitslag opschrijven uiteindelijk.
4-0 overwinning, een vrolijk begin!
Eerste Klasse: vrezen voor mijn schoenen
In deze klasse spelen de jongens en meisjes twee partijen. Ze hebben dan wel iets minder tijd op de klok, maar een stuk meer dan ze op de clubavond gewend zijn. Daar moet je gebruik van maken, dus ik beloofde ze mijn schoenen op te eten als ze door hun tijd zouden gaan.
Uiteindelijk moest ik toch behoorlijk vrezen voor mijn schoenen. Er werd door VAS C4 en C5 goed nagedacht. Op de borden 3 en 4 ontstonden er nog wel periodes waar gehaast werd. Dat is een kwestie van in- en uitademen rondom spannende momenten, maar dat zullen ze zichzelf kunnen aanleren dit seizoen.
De C4 wordt aangevoerd door Baris en Dominique, die elkaar niet veel ontlopen. Beiden brachten ze sterke potten op de mat. Dominique wist zelfs twee keer te winnen. Baris kon met een goed gevoel naar huis door de tweede pot, tegen hun sterkste speler, naar zich toe te trekken.
Daarachter was het David R. die zijn felbegeerde bordpunt te pakken kreeg. Vorig seizoen moest hij lang wachten, goed begin dat het nu al raak is. De winsten gaan nu binnenstromen van hem. Ivan schaakte solide en we hopen dat hij de stabiele factor gaat blijven dit seizoen. Je ziet al aan het team dat ze een gezellig seizoen gaan draaien!
De C5 kreeg op de dag zelf een bizar berichtje te horen: hun vierdebordspeler kon toch niet meedoen dit seizoen. Hoe kan je daar niet eerder mee komen? Nu ja, dan maar met drie schakers proberen het beste ervan te maken.
Ze droegen allemaal een prima steentje bij, maar met een bordpunt achter zit het niet mee – erg zonde. Beide matches gingen verloren, maar er zijn lichtpunten.
De jongste deelnemer van het veld, Harvey, schaakte úítstekend. In de tweede partij blies hij me behoorlijk weg, door prachtig met de stukken binnen te komen, de koning te belagen, en daarna feilloos het promotieplan uit te voeren. Het is jammer dat hij soms flauwe trucjes probeert, zoals het doen alsof je een stuk blundert. Daar hoeft hij het niet van te hebben. Hij won allebei de partijen.
Joshua liet zich overmeesteren in de eerste partij, en dreigde dat daarna dunnetjes over te doen. Gelukkig had zijn tegenstander geen intenties om mij mijn schoenen te zien opeten. Hij schaakte veel te snel, en Joshua ging toen elke blunder genadeloos afstraffen. De dame ging er vanaf, toen ook nog een toren – en toen stond het weer gelijk. De partij zou ook als remise de boeken ingaan.
Voor Koen-Yan was het een minder glorieuze basisdebuut. Vorig seizoen viel hij met verve in in deze klasse, maar de topborden hier zijn toch een tikkie zwaarder. Gelukkig weet iedereen wat hij in zijn vat heeft zitten, en er zijn nog acht rondes om dat te laten zien. Komt zeker goed!
Tweede Klasse: de meiden slepen de matchpunten binnen
Vorig jaar zat VAS met drie teams in deze klasse, nu is het nog maar eentje. Iedereen bij VAS is inmiddels toch een jaartje ouder en een jaartje sterker. De nieuwe aanwas stelt zich qua externe competitie nog een beetje afwachtend op. Dat is een gemiste kans, want schaken in een team geeft een volledig nieuwe dimensie aan hoe je het schaken kan ervaren. En je leert veel nieuwe kinderen van de club kennen.
Maar goed, VAS C6 gaat deze klasse gewoon proberen te winnen in haar eentje! De familie Albert zijn beiden aanwezig, maar besloten het winnen af te wisselen. Marci lukte het de eerste ronde, Dani mocht de tweede ronde aan de haal met het bordpunt. Gelukkig sloegen de twee meiden in de staart, Amira en Jeanne, alle keren toe. Zo doe je dat!
Tweemaal 3-1 gewonnen, een prima start dus.
Alle tussenstanden zijn hier te vinden: http://www.sgaschaken.nl/jeugd/teamcompetitie/.
En grote dank aan Florence, die als onze externe competitieleider ervoor heeft gezorgd dat alles en iedereen gemobiliseerd was voor deze seizoensopening!
Tekst: Samuel Cohn