Er kwam broedermoord aan te pas, maar VAS D1 (zie headerfoto van Daan) kon zo wel de felbegeerde titel verlengen: beste team t/m 12 jaar van de SGA. VAS D2 liep nét een kwalificatieplaats mis. En de grootste stunt kwam vanuit de kleintjes, in de VAS D3. In het linkerrijtje eindigden ze, boven de eerste teams van grootgewichten als Almere en Caïssa, en sinds kort ook de bloeiende jeugd van De Volewijckers.
Een masterclass domineren in de breedte! Heel bijzonder hoor, en tekenend denk ik. Laten we kijken hoe onze jeugd dat allemaal voor elkaar kreeg…
VAS D1: slaaptekort, boefjes en pat
VAS D1 is een team waar we nog jaren mee kunnen rondkomen, dus dat biedt goede hoop. G’tje Raghav op het eerste bord, E’tje Imre op bord 3 en Olav kan ook nog een jaartje mee op bord 4.
Maar Émilien was de speler met de meeste levenservaring en liet dat ook gelden in de uitslag. Foutloos, met 7 uit 7 op bord 2 de uitblinker van de dag en steunpilaar van het team. En dat na een avondje van twee uur slapen! Gelukkig houden we speciaal het VAS-kamp om te trainen op dit scenario, en dat betaalt zich overduidelijk uit.
De strijder van het team was Imre, die letterlijk nooit opgeeft. In een doodremise eindspel (koning en toren tegen koning en toren) weigerde hij tot acht keer toe het vredesaanbod van de tegenstander. Maar schuiven en schuiven en proberen en proberen. Totdat het raak was… en als een echt boefje de toren van de tegenstander kon wegsnoepen. Wat kwam hij trots de speelzaal uit lopen, met deze buit!
Wel vaker was Imre gelukkig deze dag met wat mindere stellingen, en dat leverde toch een mooie score op van 5 uit 7.
Raghav kreeg al het zware werk te verduren als bordaanvoerder. Een topper als Achyuth is nog lastig te verteren, maar tegen Joël (tweede op het PK-D in maart) wist hij het punt binnen te slepen. De grote verrassing was het verlies tegen een clubgenoot, waarover later meer… De rest maakte hij netjes af tot een 5 uit 7 score.
Olav kende een succesvol dagje. Op het vierde bord voelde hij zich misschien iets te comfortabel. Want tegen Dominique gaf hij pat weg! Met twee dames lette hij niet meer op… Uiteindelijk bleek dat het enige halfje wat hij weg zou geven: 6,5 uit 7.
Maar hoe hengelde ze het kampioenschap nou binnen?
De grote spanning begon al vroeg op de dag. Toen moest de D1 tegen ons eigen tweede team. We hebben als club trauma’s met tweede teams die winnen van eerste teams. Soms werden ze zelfs kampioen van Nederland, zoals in 1961. Maar vaak genoeg betekende dat wederzijdse uitschakeling voor kwalificatiekansen. Vandaag had de D2 het op de heupen. Olav vergat dus mat te zetten tegen Dominique. En Alex, de eerstebordspeler van ons tweede team, strafte een zeldzame blunder van Raghav af. Gelukkig bleef het daarmee, en overleefde VAS D1 met 2,5-1,5.
Daarna de kraker tegen Zukertort, die op volle oorlogskracht verschenen. 2-2, en dus moesten ze scherp blijven in de volgende rondes. Dit kon nog wel eens op bordpunten beslist worden!
Nu morsten onze spelers net wat vaker, dus tegen het eind zag het er somber uit. Beiden teams hadden de zwaarste hobbels al genomen. Voor Zukertort D1 restte nota bene een potje tegen hun D2. In de wandelgangen werden al afspraken gemaakt voor opgaves na een paar zetten. Totdat onze spindoctor Daan influisterde dat de top drie door mag naar het NK, en Zukertort D2 daar nog alle kansen toe had.
En jawel hoor, het geluk was aan onze zijde! Op Achyuth na werd gehakt gemaakt van het Amstelveense vlaggenschip. Broedermoord alom. Letterlijk zelfs, want op bord 4 ging het tussen een tweeling… Onze nieuw gemaakte vrienden van Zukertort D2 ontvangen alle mogelijke bedankjes, en VAS D1 ging in de slotronde met het kampioenschap ervandoor.
Dat zijn de leuke sportverhalen (voor ons dan)!
VAS D2 doet mee om de prijzen
De hoop was er, want dit zijn vier uitstekende spelers, maar die maakte ze ook waar: ook ons tweede team mengde zich in het geweld bij de bovenste tafels. In ronde 6 werden de knikkers verdeeld. Een winst tegen SVAW betekende hoogstwaarschijnlijk de derde plek! Dominique wist al snel een bordpunt binnen te halen, maar de rest lukte dat niet. Helaas! Een stunt zoals vorig jaar werd ‘m niet, maar met de uiteindelijke vierde plaats zijn ze best of the rest. En dat is bijzonder voor een tweede team.
Alex liet indrukwekkend schaak zien. Zie zijn winst tegen Raghav bijvoorbeeld. Vaak kwam Alex prima uit de opening, en bouwde daarna heel stabiel voort. Tegen schoolgenoot Achyuth (zie hieronder) kwam hij op een gegeven moment zelfs beter te staan met een vrijpion. Maar een ongeluk zit in een klein hoekje, hij blunderde een paardvork. Toch een kwestie van iets meer tijd gebruiken voor de blundercheck. Want dit zijn Stap 2 oefeningen in feite… Toch mag trots overheersen. Tegen Joël wist hij ook overtuigend partij te bieden. Dit zag eruit als volwassen schaken. Knap voor een negenjarige!
Saffran kan iets minder goed tegen weinig slaap, en was daardoor niet helemaal in vorm. Toch is 4 uit 7 op bord 2 niet verkeerd hoor!
Koen-Yan liet voor VAS C4 al zien behoorlijk wat goede zetten in huis te hebben. Een stuntje zat er deze keer niet in, maar die gaan vanzelf komen. Ook hij zit met 4 uit 7 op het derde bord prima.
De grote trots van het team was Dominique. Ook tegen de topteams sleepte zij de bordpunten binnen. Dat is het betere staartwerk. Helaas had ze tweemaal te maken met een no-show van de andere kant, maar de 4,5 uit 5 is een superresultaat. Complimenten, een leuke verrassing die je haar ook graag gunt!
VAS D3: het stuntteam
Ja, onze andere teams hebben het alleraardigst gedaan. Maar VAS D3 is pas de echte stunt van de dag. Twaalf teams deden mee, en op het eind staan zij gewoon zesde. Dat is werkelijk ongelooflijk, als je ziet wat ze achter zich laten. Almere en Caïssa hadden last van een paar afzeggers, maar dat een derde team van VAS (en wij hadden ook met wat behoorlijke afzeggingen te maken!) daarboven kan eindigen… Fenomenaal gedaan!
Dit was een soort talentteam, met Kien uit 2014, Harvey uit 2015 en Ira uit 2016. Ook hier geldt dat we nog lang gaan genieten van hun schaakzetten! En aangevuld met de D’tjes Thomas en Marci, twee fijne enthousiastelingen die snel groeien.
Thomas had een absolute topdag. Onze trainers viel al op dat hij de laatste tijd allemaal gezonde zetten bedenkt. Hij kreeg het vertrouwen op bord 1, met de zwaarst mogelijke tegenstander tegenover zich. Om dan 4 uit 6 te halen, chapeau! Daar zit geen woord Spaans bij… Of toch wel?
De twee andere spelers die de puntjes konden binnenslepen waren Harvey en Ira. Bij de Pupillendag lieten ze al goede indrukken achter. En hier des te meer. Ira haalde op bord 4 een score van 3,5 uit 6 en Harvey kwam uit op 4 uit 6, afwisselend op bord 2 en 3! Al die oudere kinderen wisten waarschijnlijk niet wat ze meemaakten tegen deze twee kleintjes.
Voor twee spelers was het keihard bikkelen. Kien wist maar een potje te winnen, en Marci geen eentje zelfs. Hopelijk leren ze daar veel van! Zeker voor Marci, aangezien dit zijn eerste toernooitje was. Dat gaat de volgende keer helemaal goedkomen.
En tot slot: laten we niet vergeten dat het ook gewoon een harstikke leuk toernooi was zo met z’n allen! Dat maakt het teamschaken ook wel speciaal: blijdschap en verlies kan worden gedeeld. En daarna losgaan in de plaatselijke speeltuin.
Het algemene verslag, met alle teamuitslagen staat op de SGA website: http://www.sgaschaken.nl/vas-d1-kampioen-van-de-sga/
En we danken graag Ron, van schaakclub BovenIJ, voor de organisatie – iedereen was hartstikke tevreden 🙂
Tekst: Samuel Cohn