SGA jeugdcompetitie: goud en zilver in overvloed

De dertiende ronde is gespeeld. VAS’ers hebben het weer in grote getalen opgenomen tegen de crème de la crème van de Amsterdamse en Amstelveense schaakjeugd. Ik zou nu een spannende zin kunnen bedenken om te zorgen dat u door blijft lezen, maar helaas geeft de titel alles weg. De vraag is vooral: wie en hoe? Nagenieten dus!

Mick ontpopt zich als weergaloos come-backwonder. Misschien dat hij even zijn muisvinger moet opwarmen, want daarna gaat het razendsnel met de puntjes. Om hem aan te kondigen voor de eerste plek is inmiddels de normaalste zaak van de wereld, goed bereikt dus!
Rufus volgt hem op de voet, en verovert deel één van onze zilvervloot deze avond. Het verschil? Eén berserk-puntje minder! Zwicht onze meest ervaren speler volgende keer voor meer risico?
Op de vijfde plek zien we trouwens ook een VAS’er die zeker het benoemen waard is: Émilien speelde een heel sterk toernooi. Tegen de sterksten wist hij vaak remise uit het vuur te slepen; een sterke kwaliteit waar hij nog ver mee kan komen in het echte toernooileven.

Speler van de Week

De trouwe lezer weet nog dat we op moesten letten bij een nieuw aangesloten speler. Dat heb ik dus maar voor u gedaan: hoe verliep het toernooi van Ingo?
Zijn prijzenkast zit tjokvol, en na een korte schaakpauze is hij op zoek naar nog meer metaal. Het NK-C heeft hij al behaald (ongelooflijk knap weer), maar weet hij ook op de donderdag te overtuigen?

Het begon met een momentje van afwezigheid, maar hij kwam snel weer online. Tegen Mick bleek de scherpte nog wat langer afwezig te blijven. Misschien is het die roestigheid? Een speeltip: voor zo’n Lichesstoernooi kan je op tijd klaar gaan zitten en de tijd (vijf minuutjes ofzoiets) opvullen met wat schaakopgaves oplossen. Dat kan gemakkelijk via de website en zo staat de boel al aardig op scherp. Hetzelfde principe geldt voor een fysiek toernooi natuurlijk: het is helemaal niet gek om de dag te beginnen met een paar schaakopgaves om de hersenen in te stellen.
Tegen het broertje, Roy, ging het Ingo beter af. Door een snelle aanval op de f7-pion, infiltreerde het paard de stelling en veroverde de toren. Een tactiek die vaker lijkt te werken. Later, tegen Siem (van de Volewijckers volgens mij), kwam de volgende stelling op het bord:

Ingo met wit heeft een compleet open koningstelling teweeg gebracht, wat is de beste zet nu?
Het antwoord: Dc3 levert een krachtige dubbele aanval op loper en toren. De dame stormt straks binnen en mat blijkt onvermijdelijk. Mooi hoor!

Dat soort aanvalspartijtjes zien we graag van Ingo. Een kwestie van juist de opening doorkomen en daarna durf tonen! Geconfronteerd met de sterkere schakers deinst hij daar nog voor terug helaas. Daarom verloor hij halverwege van Oskar en Rufus, die beiden heel stabiel speelden.
Een tweeluik tegen Emiel volgde. In beide partijtjes leek het alsof de spelers niet heel concrete plannen uitvoerden. Iets om aan te werken, want nu lag het aan tactische toevalligheden. Dit eindigde in 1-1 onderling.
Tegen clubgenoot Imre viel het eindspel in Ingo’s voordeel, maar de laatste partij, tegen Siem, gaf hij helaas weg. Uiteindelijk eindigde hij de avond met acht punten, wat een plek in de middenmoot oplevert. De jacht naar een podiumplek vereist iets meer pit in het spel, gaat dat lukken?