door Rafael Goudriaan
Op een donkere donderdag avond kwam het viertal van Amsterdam-West als underdogs naar het Cygnus toe om het tegen een sterk VAS op te nemen.
Met meer dan 100 gemiddeld meer per bord dacht ik dat het toch wel een simpele klus zou moeten worden, maar niks was minder waar.
Na de openingen leek het allemaal ook zo te gaan. Op bord 1 had Tex een comfortabele stelling tegen de ‘huursoldaat’ Laurens Schilstra, Marc had een stuk geofferd tegen ongeveer alles wat je kan willen. Zijn tegenstander kon niks ontwikkelen en had een koning op e7 staan.
Op mijn bord ging het ook lekker nadat ik op zet 8 al een pion als vroeg kerstcadeau kreeg.
Take’s kant van zijn bord was de enige waar ik misschien niet zou willen zitten. Een theoretisch stuk offer van z’n tegenstander forceerde zijn koning naar f3 toe. Een line die de computer dubieus vindt, maar achter het bord doodeng is.
Mijn pion meer werd verdubbeld dus ik noteerde in mijn hoofd al een puntje. Dit bleek iets te vroeg te zijn, want na twee onnauwkeurige zetten was hij helemaal terug in de partij, wel is waar met nog maar drie minuten op zijn klok en maar 10 seconde increment per zet. Deze druk was genoeg voor mij het punt toch binnen te halen. (1-0)
Hierna ging ik zelf bij wat vrienden in de buurt zitten met het volle vertrouwen dat we het duel wel zouden winnen. Ik vertelde Take dat hij me maar moest bellen als het toch anders bleek te zijn.
Dat belletje kwam met het verhaal dat hij zelf de aanval niet had overleefd (1-1) en dat het waarschijnlijk 2-2 ging worden. Veel kan ik zelf dus niet zeggen over wat er ondertussen bij de andere twee partijen gebeurde dus laat ik ze dat zelf doen.
Tex: “I played the opening/middle game quite well yesterday. Got an edge. The computer wanted me to sacrifice a pawn almost every move. But I played some defensive move (covering c6 for example) and from there it went south.” (1-2)
Marc: “My game ended up being pretty decent. I missed an opportunity to have a much larger advantage out of the opening, but otherwise black never had much chance. I was very proud of moves I found in the opening but Rafael correctly pointed out it’s all theory (!)” (2-2)
Met deze uitslag moest ik dus terug komen om nog een blitz partij (3+2) te spelen met omgekeerde kleuren.
Ik kwam best wel lekker uit de opening, maar het ging in het middenspel helemaal mis. Hij kreeg alle activiteit en speelde me eigenlijk gewoon weg.
Gelukkig hoorde ik door mijn eigen paniek heen dat Tex had gewonnen (1-0), maar toen ik weer op mijn eigen bord focuste kwam er nog beter nieuws: in mijn totaal verloren stelling dacht mijn tegenstander te lang na een ging door zijn tijd (2-0). Niet kort daarna volgde de nederlagen van Marc en Take weer 2-2. Je vraagt je misschien af wat er dan gebeurt, misschien Armageddon? Nee gelukkig voor ons kijken ze dan naar de uitslag van de top 3 borden van de Klassieke partijen, 2-1 voor ons!
We mogen na deze nagelbijtende match er dus volgende maand nog eentje spelen in de 3e ronde.
Hopelijk duurt het volgende keer wel minder lang.
