Na een meer dan degelijke start dit SGA-seizoen; remise tegen de Volewijckers I en de volle buit tegen Espion I, werden de titelaspiraties al bijna hardop uitgesproken. Wellicht een beetje vroeg in november, maar met een gezonde dosis ambitie is niks mis.
Gisteren kwamen onze Amstelveense buren van Pegasus op bezoek. Na een klassieke motiveringsspeech door de teamcaptain stonden alle koppies op scherp, althans zo dacht hij. ’S Ochtends kwam het bericht dat onze voormalig clubkampioen, Niels Hoefsloot, niet mee kon spelen vanwege ziekte; gelukkig werd in de vorm van opkomend talent Tobias Piet een waardige vervanger gevonden. Wat minder fraai was dat zowat het hele team te laat aan het bord verscheen; heeft u suggesties voor disciplinaire straffen laat het de teamcaptain weten . Helaas bleek Pegasus tevergeefs te wachten op hun bord-2 speler. Uitgerekend Jordi, die keurig op tijd de weg naar het speellokaal wist te vinden, was hiervan het slachtoffer. Toch droeg hij alsnog zijn steentje bij door de rest aan te moedigen. Na dit rommelige begin keerde rond 20:30 de rust terug in het enorm volle speellokaal en barstte de schaakstrijd los.
Op bord 6 wist William al snel zijn tegenstander tot een handdruk te dwingen. Een wit paard belande op het d6-veld en daarmee was de partij pardoes klaar. Tussenstand: 2-0
Nog een snelle maar niet minder mooie overwinning kwam op naam van Fabian. Nog net voor het sluiten van de transfermarkt wisten we hem aan het team toe te voegen en wat zijn we er blij mee. Met de zwarte stukken bewees hij dat het Konings-Indisch wellicht de meest door Stockfish onderschatte opening is; in een optisch gelijke stelling sloeg hij genadeloos toe. Een penning op de b-lijn en een stukoffer waren voldoende voor de volgende stelling;
Ik daag de lezer uit een zet voor wit te vinden die niet tot materiaal verlies lijdt!!
Met Zwitserse precisie navigeerde Fabian door de tactische melee en zette de tussenstand op: 3-0!
Samuel speelde een partij die hem goed typeert. Met alle rust achter het bord zitten, uitstralen dat alles goed gaat, de frustratie bij de tegenstander laten opbouwen, een flesje wijn halen achter de bar en dan het volle punt binnenhalen. Tenminste zo schatte de schrijver de situatie in van een afstandje. Achteraf bleek Samuel al vroeg in de partij een kwaliteit te hebben geofferd. Teamgenoot Emilien was niet overtuigd van de correctheid van het offer, maar wat het oordeel van de computers ook mogen zijn, Samuel zette ons wel op matchpoint: 4-0
Aan het laatste bord liet Jort zien het Sveshnikov Siciliaans met de witte stukken nog steeds goed te kunnen navigeren. Dit deed hij op een voor hem karakteristieke manier; na verrast te zijn in de opening, dacht hij 20 minuten na en vond een suboptimaal plan. Toch bleek de achtergebleven d6-pion de doorslag te geven. En kwam er een ongelijk loper-eindspel, waarin de witte loper van Jort superieur was aan de zwarte loper van zijn tegenstander en ook zijn koning kon genieten van een waar feestmaal aan vijandelijke pionnetjes. Na in tijdsnood nog enkele swindle-pogingen te hebben overleefd, werd het volle punt over de streep getrokken. Tussenstand: 5-0, de matchpunten zijn binnen!!
Ryan heeft dit seizoen al een aantal knappe remises gehaald met de zwarte stukken. Hierom was hij als een kind zo blij dat hij de witte stukken mocht aansturen deze wedstrijd. Aanvankelijk gebeurde dit daadkrachtig; na het spelen van een vleugelgambiet in het Siciliaans had hij een enorme ontwikkelingsvoorsprong. Jammer genoeg slaagde de geduldige tegenstander erin stapje bij stapje zijn stelling te stabiliseren en wist na een mooi tactiekje in het middenspel het initiatief stevig beet te nemen. Ryan vocht zoals altijd tot het bittere einde. Tevergeefs deze keer. Tussenstand: 5-1
Zoals eerder vermeld, werd Tobias als invaller opgetrommeld. Hij bewees moeiteloos met het niveau mee te kunnen en belandde al snel in een eindspel. De luie schaker zou bij een materiaal verhouding van: gelijkkleurige lopers tegen iedere 3 pionnen waarschijnlijk een remise aanbod hebben gedaan of geaccepteerd. Maar zo zit Tobias niet in elkaar. Hij identificeerde correct dat zijn koning een mogelijkheid had binnen te dringen en in een ware grind van 1,5 uur slaagde hij in zijn missie. Een glansrijk debuut! Tussenstand: 6-1!
Last but not least, Emilien. Tot diep in de avond bevond hij zich nog voorovergebogen achter het schaakbord. In een chaotische partij, die o.a. 10 a 15 minuten stillag na onduidelijkheid over de consequenties van een illegale zet, behoorde alle drie de uitslagen tot de mogelijkheden. Toen de kruitdampen waren opgetrokken, bleek helaas Emilien aan het kortste eind te hebben getrokken.
Eindstand: VAS II, 6 – Pegasus I, 2!
Waar Bellerophon door hoogmoed van Pegasus afviel, wist VAS II haar circa 3500 jaar later wel te beteugelen. Of ons dit een plek in de mythologie zal opleveren valt echter te betwijfelen
