Op zaterdag 11 februari moest VAS 7 aantreden tegen Zukertort 4, een team waar de jeugd van Zukertort sterk is vertegenwoordigd. Ondergetekende is trouwens ook ex-lid van Zukertort, dit voelde toch een klein beetje aan als een thuiswedstrijd.
Hans en Jort arriveerden als eerste vol goede moed bij Schokland 14. Hetgeen een vergissing bleek, want Zukertort is toch al enige tijd ergens anders gevestigd.
Er zouden die dag nog meer vergissingen volgen. Sommige vergissingen doen ons minzaam glimlachen. Andere vergissingen minder, omdat ze ons bordpunten kosten.
Zoals bijvoorbeeld in deze stelling:
Hier besloot Evert Jan op bord 3 om het Paard in te schakelen bij de aanval op de zwarte Koning, en gaf direct op na het antwoord van zwart.
Op borden 7 en 8 stonden onze beide teamgenoten al snel elk 2 pionnen achter. Op bord 8 kon Merlijn dit al snel niet meer keepen.
Op bord 5 speelde Bas remise, hoewel hij na afloop toch ervan overtuigd was dat er meer in de partij had gezeten. Zo niet voor hemzelf dan toch minstens voor zijn tegenstander.
Op bord 4 en 6 won VAS. Op bord 6 beweerde Sanders (jonge) tegenstander dat hij gewonnen stond. Tien zetten later vond Sander een combinatie en won veel materiaal. Op bord 4 leek er lange tijd weinige aan de hand maar ineens stond er toch een punt voor VAS genoteerd dankzij Michael.
Op bord 7 hield Hans nog lang stand en maakte remise. Een moment uit deze partij:
Lc5 en Ld4 werkt niet want Pc3+! blokkeert de diagonaal. Lxa3 was het enige wat erop zat en daarna kon de zwartspeler de stelling niet omzetten in winst.
Op bord 1 viel de tegenstander van Maxim de koningsstelling binnen met verdubbelde torens op de h-lijn. Het liep verkeerd af voor Maxim.
Op bord 2 speelde een nieuwe invaller, Jort, tegen de sterke Danny Kool. Jort kwam een kwaliteit achter, maar de tegenstander kwam even in tijdnood en verloor teveel pionnen. Jort kon met een overmacht aan verbonden vrijpionnen gaan lopen, en scoorde voor VAS 7.
Een flink gevecht met de nodige tegenslagen, maar toch knap een matchpunt uit het vuur gesleept!
door Evert Jan Karman