Op 11 februari werden er vier thuiswedstrijden gespeeld. Het was een bijzondere avond, want bij elke ontmoeting stonden er belangen op het spel.
VAS C1 was de koploper in de Eerste Klasse en moest het opnemen tegen concurrent Almere C1. De winnaar van de wedstrijd plaatste zich vrijwelzeker voor Baarn. De verliezer kwam vrijwel zeker met lege handen te zitten.
Abel kon er wegens omstandigheden niet bij zijn en werd vervangen door Enzo. Enzo deed het niet onverdienstelijk. Hij kwam een belangrijke pion voor. Het was echter een moeilijke opgave om met dat pionneke – in een eindspel met aan beide kanten nog een paard en loper – naar de overkant te wandelen. De tegenstander bedacht een vileine truc, waar Enzo instonk. Hij verloor zijn pionneke en de partij verzandde in remise.
Ook Jochem kwam niet verder dan remise. Er stonden aan het eind van de partij volgens mij nog iets van 14 pionnen op het bord, waardoor de torens niet actief konden worden.
Wesley had het de hele avond erg moelijk, omdat hij wat ongelukkig uit de opening kwam. Hij kwam steeds slechter en verloner te staan. En op dat moment gebeurde er iets vreemds: Admir bood remise aan. De tussenstand was 1-1 en iedereen rekende erop dat Wesley ging verliezen – wat uiteindelijk ook gebeurde. Natuurlijk nam zijn tegenstander dat zonder nadanken aan: het leverde voor Almere immers een vrijwel zekere plaats in Baarn op.
In het belang van het team had Admir natuurlijk nooit remise mogen aanbieden, maar tot het bittere eind moeten proberen te winnen.
VAS C4 speelde om een plek in de Promotiepoule. Ze speelden tegen koploper Almere C2 en moesten proberen met 3,5-0,5 te winnen om uitzicht op promotiekansen te houden. De C4 ging flitsend van start, want voor ik ook maar één blik op de borden kon werpen, hadden Milo en Mitchell al gewonnen! Invaller Abel S. was bezig met een aanvalspartijtje. Hij dreigde op een gegeven moment zoveel, dat zijn tegenstander het niet meer wist en achter elkaar zijn dame en een toren moest inleveren. Daarna ging het hard: 3-0.
Het werd vervolgens druk rond het bord van Jonathan. Als hij immers remise zou spelen… Maar goed, Jonathan stond echter straalgewonnen. Er zat een dreiging 1. Dh2+ Kf1 2. Dxf2# in, maar wit verdedigde veld f2 met zijn dame. Wit deed echter de blufzet Dd5 en dreigde nu zelf Jonathan mat te zetten. Jona had hier zijn tegenstander dus in twee zetten mat kunnen zetten, maar helaas liet hij zich overbluffen: 3-1. VAS C4 staat nu nog tweede maar kan nog ingehaald worden door Zukertort C3.
VAS C5 moest van Chaturanga C1 met 4-0 winnen om niet in de degradatiepoule te belanden. Ook hier verliep het voorspoedig, maar eindigde de wedstrijd in een mineurtje – er is immers nog hoop. Dylan was te laat, maar hoefde uiteindelijk niet eens naar de club te komen, aangezien zijn tegenstander er ook niet was. Hij heeft dus gewonnen, terwijl hij gewoon televisie zat te kijken. Vervolgens verschalkte André zijn tegenstander en bracht de stand op 2-0. Noah hoorde ik halverwege de wedstrijd een diepe zucht laten: “Ik heb een stuk geofferd en nu weet ik niet meer wat ik moet doen.” Hij deed vervolgens toch maar een paar zetten, won een stuk terug, toen nog een en dat werd vervolgens een hele berg stukken. Het leek wel Kuifje in Afrika (p.16)! 3-0. Alleen Enno was nog verwikkeld in een superspannend potje. Het was een materieel gelijke stelling, maar er zat heel veel in. Wit bood op een gegeven moment remise aan, maar Enno weigerde dat. Het team moest immers met 4-0 winnen! Helaas kwam Enno in de problemen en verloor zijn dame en niet lang daarna de partij. VAS C5 speelt nu een vierkampje met drie andere degradatiekandidaten.
VAS C6 probeerde tegen De Amstel C1 twee keer te winnen om zo uitzicht te houden op de tweede plaats. In de eerste wedstrijd liep dat soepeltjes. Vera raakte bijna de kluts kwijt van alle mogelijkheden die haar stelling opleverde, maar zette haar tegenstander mat met de merkwaardige zet Pxh8#!
Camiel won overtuigend, al moest hij met twee torens en een dame even zoeken hoe hij de koning en de toren uit elkaar kon drijven. Maarten zat te glimmen van plezier tijdens zijn partij en dan weet teamleider Jessica al voldoende: die gaat winnen.
Alleen bij Youssef was er iets verkeerd gegaan en verloor zijn partijtje. 3-1.
Deze uitslag beloofde veel voor de tweede wedstrijd. Na de stoelendans en nadat alle borden waren omgedraaid (ja, zo werkt dat in de Derde Klasse) ging iedereen weer fris van start: VAS C6 was uit op nog een overwinning, terwijl De Amstel C1 had wat recht te zetten. En wat gebeurde er? Iedereen die in de eerste wedstrijd had verloren won nu zijn partij! Youssef redde met zijn overwinning dus de eer, want Maarten, Vera en Camiel konden nu geen potten breken.
tekst: Joost van Dongen