In het Pinksterweekend van 2011 kampte Santpoort met een groot energieprobleem. Iets of iemand gebruikte alle energie zodat er bijna niets meer overbleef voor anderen. Wat was dat? Waar kwam dat door? Gelukkig waren er 24 jeugdschakers uit Ouderkerk en Amsterdam die bij het schaakkamp 2011 dit grote energieprobleem zouden gaan oplossen.
Op zaterdag 11 juni verzamelden alle jeugdspelers zich bij het Radboud scoutinggebouw te Santpoort. Daar wachtte de burgemeester van Santpoort hen hoogstpersoonlijk op, om hen succes te kunnen wensen bij de zoektocht naar de energie-grootverbruiker. Uiteraard waren de beveiligingsmaatregelen heel streng. Elke binnenkomende jeugdschaker werd aan een grondige controle door de bodyguard van de burgemeester onderworpen. Toch kon dat niet voorkomen dat Merlijn Pieterse op bovenstaande foto een ongekende hoeveelheid snoep, frisdrank en energy-drinks het kamp binnen kon smokkelen. Die enorme tas had natuurlijk meteen argwaan op moeten wekken.
Maar goed, toen alles en iedereen eenmaal binnen was, kon het schaakkamp beginnen. En hoe! Eerst het kennismakingsspel. Er zelf achterkomen bij wie je in het spelgroepje zat. Er waren uiteindelijk vier groepjes. Elk groepje had natuurlijk te maken met energie: wind, vuur, water en stroom. Die vier elementen kwamen ook een dag later terug in een leuk en leerzaam onderdeel. Want wie wist bijvoorbeeld dat je met citroenen, evenveel vijfcentmuntjes, spijkertjes en een stukje ijzerdraad energie kon opwekken? Voor sommigen was dat een openbaring. Ook met vuurboog, carbid, een loep, een waterrad en windmolens kon gelukkig energie opgewekt worden. Dat was hoog nodig, want de voorraad raakte op.
Gelukkig verdienden alle groepjes genoeg energie om het schaakkamp draaiende te houden. De burgemeester van Santpoort kon voorlopig tevreden zijn. De energievoorraad werd bijgehouden op het prachtige scorebord. Maar toen bleek opeens dat de voorraad razendsnel afnam. Zo snel, dat sommige jeugdspelers de wacht gingen houden bij de energievoorraad. Zo stonden Remi van Batenburg en Max Offreins geruime tijd op wacht. Toch hielp het niet, want na een onbewaakt ogenblik bleek er toch weer van de voorraad gestolen te zijn.
Daarvoor nog was ook al energie opgewekt. Elk spelgroepje ging aan de slag met het maken van een totempaal. Maar niet zomaar een totempaal, maar eentje die energie opwekt. Zo ontstond er een totempaal met zonnepanelen en eentje met windmolens eraan. Alles paste tezamen. Die totempalen waren voor elk spelgroepje hun eigen symbool.
In de avond was er tijd voor ontspanning met het succesnummer Douanespel. Smokkelaars tegen douaniers. Lekker veel rennen in het bos dat bij het scoutinggebouw hoort. En zorgen dat er zoveel mogelijk geld naar de overkant gesmokkeld kon worden. Ondertussen werd het kampvuur ontstoken. En daar speelden we op het laatst het party-spel. Vragen beantwoorden, werkwoorden uitbeelden (herinneren!) en het verboden woord spelen (zonder de woorden ziek, ziekenhuis, dokter te mogen gebruiken toch duidelijk maken dat het over een patiënt gaat). Een hartstikke leuk spel, dat ook volgend jaar beslist weer gespeeld zal gaan worden.
‘s Avonds bleek bij de meeste jeugdspelers dan toch dat de energie langzaam maar zeker opraakte. Want zodra het sein gegeven werd dat ze naar bed toe moesten, werd het stil rondom het scoutinggebouw. Wel werd min of meer bij toeval de gigantische hoeveelheid snoep, frisdrank en energy-drinks van Merlijn Pieterse ontdekt. Het is onbegrijpelijk hoe zoveel verboden middelen het kamp binnengesmokkeld konden worden. Burgemeester Bas heeft zijn bodyguard op staande voet ontslagen. Die bodyguard hebben we het hele kamp dan ook niet meer gezien.
De nieuwe dag begon al vroeg. Eerst de lichte ochtendgymnastiek. Sportfanaat Niels leidde de hele groep door de oefeningen heen. Jammer genoeg kon er maar één keer ochtendgymnastiek gedaan worden, omdat het in de vroege ochtend van de derde kampdag te hard geregend had. Daardoor was het terrein rondom het scoutinggebouw toen te soppig geworden. Jammer, maar helaas.
Na het ontbijt werd er iets meer duidelijk over het grote energieverbruik van Santpoort. Er werden schaakstukken gevonden in het bos, een oude floppy-disk werd gevonden en ook de notatie met een slecht genoteerde partij van ene Schaakmeester-2. Wat was dit? Heeft dit soms te maken met het verbazingwekkend grote energieverbruik? Op de floppy stonden de letters G.I.R.I.-backup. Wat betekenden die letters? En wie was Schaakmeester-2? En wat had de schaakstelling die stukje bij beetje duidelijker werd te maken met het energieprobleem? Al met al werd duidelijk dat die letters een afkorting waren van Geweldig Intelligent Rekenkundig Instrument. Een schaakcomputer dus. Maar waar was die computer? En wie was Schaakmeester-2? Waarom verloor Ticho Cornelisse al zijn schaakpartijtjes? Was er soms een verband?
Bij de sportmiddag verbruikte iedereen veel energie. Touwtrekken, trefballen, blind een toren bouwen van schaakdoosje, een waterballonnengevecht en gewoon voetballen. Alleen maar leuke dingen dus. En daarnaast hadden Branco Titus, Max Offreins en Daan Verhoofstad er een sport van gemaakt om begeleiders Enrico en Ticho te vloeren. Vooral Daan was verbazingwekkend hardnekkig in het vastklampen aan benen. Branco en Max zochten het daarentegen veel meer in de nek en de rug. Het touwtrekken van de jeugd tegen de leiding was superspannend. Lange tijd zat er geen enkele beweging in het touw en hielden de partijen elkaar geweldig in evenwicht. Maar naarmate het duel langer duurde, sloeg de vermoeidheid bij de jeugd ongenadig toe. Steeds meer vielen af, waardoor de leiding dat onderdeel uiteindelijk toch won.
De laatste dag werd het probleem opgehelderd. Maar de energievoorraad bleef zienderogen slinken, de vreemde schaakstelling werd steeds duidelijker, en Ticho Cornelisse bleef al zijn partijen verliezen. En toen de hele stelling bekend was, liet Ticho zich opeens ontvallen dat zijn machine op datzelfde moment diezelfde stelling ook aan het oplossen was. Machine? Zou dat misschien die machine zijn die zoveel energie verbruikt? Als een haas werd de hele omgeving van het scoutinggebouw uitgekamd. En inderdaad werd er een vreemde machine gevonden. Ook Ticho werd tot een verklaring geroepen. Was Ticho misschien Schaakmeester-2? En was hij degene die een energievretende machine wilde bouwen om het eeuwenoude schaakspel helemaal op te lossen? Het bleek inderdaad zo te zijn. De jeugdschakers van VAS en AdA’04 hadden het energieprobleem van Santpoort opgelost. En dat werd beloond met pannenkoeken! Jos Arts had 137 heerlijke pannenkoeken gebakken.
En toen was het schaakkamp van 2011 weer afgelopen. Na drie dagen spelen, schaken, rennen en plezier maken, kon iedereen tevreden weer naar huis. Maar eerst moest die rare machine van die gekke professor nog kapot gemaakt worden. Dus dat gebeurde. En wat bleek? Uit die rare machine kwamen 24 snoepzakken tevoorschijn. Die waren natuurlijk voor alle deelnemers aan het schaakkamp.
Op de fotopagina van deze site staan inmiddels heel veel foto’s van dit geslaagde schaakkamp.
tekst: Enrico Vroombout
Energiek schaakkamp in Santpoort
