Door Gerton Sluis
Het beloofde weer een drukke en mooie zaterdag te worden met schaken in de (door mij geliefde) aularuimte met 9 teams. VAS KNSB 8 was deze keer aan de beurt om tegen Woerden 4 te spelen in klasse 6J.
Nadat de met vereende krachten de zaal was ingericht met borden, stukken en klokken was het tijd om de aanvoerder van Woerden te zoeken. Nu heb ik afgelopen zomer 7 dinsdagavonden in Woerden meegedaan aan een competitie daar, dus meende ik wat bekende gezichten te herkennen als zijnde Woerdenaar. Ik gaf hun daarom het opstellingsformulier om die in te vullen. Niet veel later kwamen ze terug met melding dat zij niet het juiste Woerden team waren. Er waren twee Woerden teams in the house vandaag!
Even later zag ik nog een clubje “Woerdenaren” die wel het juiste team 4 waren. Alleen hun aanvoerder was vertraagd door verkeerde afslag naar een perron te nemen.
Via hedendaagse technologie was hun opstelling toch bekend bij rest van Woerden team, zodat opstelling gemaakt kon worden en daarna met de partijen gestart kon worden.
Na een half uurtje had ik door dat mijn partij op bord 6 met wit een zware dobber zou gaan worden. Materieel nog niet zo veel aan de hand maar slecht uit opening gekomen. Ik voelde dat dit waarschijnlijk een zware dag zou worden voor mij, maar hopelijk zou het team als geheel beter varen.
Toen kwam Theo die op bord 8 speelde met wit met de opmerking dat hij heel slecht stond. We spraken elkaar moed in om te blijven vechten, want er is altijd die kans dat de zaken er beter uit gaan zien.
Ricky op bord 7 maakte een solide indruk met solide verdediging en een actieve dame.
Toen stapte Robbert van zijn stoel met een glimlach. Hij had gewonnen! 1-0!
Zijn relaas: Mijn tegenstander koos voor de Franse verdediging. Dat doe ik zelf graag ook met zwart, maar met wit is de Tarrasch (met 3. Pd2) eigenlijk de enige variant waar ik me comfortabel bij voel. Na 3… Pf6 4. e5 Pfd7 en nog wat andere zetten die min of meer theorie waren, kwam zwart erg gedrongen te staan. Maar ja, dat heb je met het Frans. Hij zag zich echter genoodzaakt om met g7-g5 de boel open te breken en zich wat lucht te verschaffen, terwijl zijn Koning nog niet veilig was. Dat kostte hem zijn g-pion en een hoop strategische dingen. Een nog grotere fout kwam in onderstaande stelling:
Het juiste antwoord: Dat was natuurlijk Lf1! En zwart gaf onmiddellijk op. Ik vond dat wel erg snel, maar goed, je speelt wel een volkomen verloren partij.
Even later kwam Theo verbouwereerd tot de conclusie dat zijn tegenstander had geblunderd in een gewonnen stelling. “Goed spelende jongeman, blunderde in gewonnen stand een toren weg. Sneu voor hem. Had hij niet verdiend. Maar de jeugd speelt bijna a tempo…” 2-0.
Ricky meldde niet veel later dat hij zijn activiteit had weten te bekronen met winst. Dame en toren waren geïnfiltreerd tot diep in de verdediging van tegenstander, dat leverde grote problemen op. 3-0!
Ik werd er gelukkig van dat mijn team niet zo beroerd speelde als ik aan het doen was op bord 6. Ik besloot om zo stug mogelijk door te gaan en voor al niet op te geven.
Guido om bord 4 had ook een pittige pot. Zijn tegenstander liet blijken het spelletje goed door te hebben. Ondanks dat het er toen ik keek helemaal niet slecht voor stond voor Guido, lukte het later in de partij niet om nederlaag te voorkomen. Gelukkig had Guido na afloop er. Iet de pest in en vertelde tijdens biertje over zijn vroegere ervaringen in VAS zo’n dertig jaar geleden. Mooi om die verhalen aan te horen. Hopelijk meer hiervan in het nieuwe jaar. 3-1.
Even later werd door Joop (op bord 3 met zwart) remise overeengekomen. “Omdat een van de tegenstanders van Woerden een notoire Morra gambiet speler is, had ik als Najdorf speler me daar een beetje op voorbereid. Ik kreeg echter een andere tegenstander, die via een wat ongewone zet volgorde de Grand Prix Attack inzette. Op het bord ontwikkelde zich een spannende wedstrijd met wit in de aanval op zijn eigen koningsvleugel, wat natuurlijk ook door zijn zwakke koning tegenkansen gaf. Uiteindelijk kon ik dameruil afdwingen en bood toen in een iets slechtere stelling remise aan. De stand was toen 3-1. Mijn tegenstander nam het na enig nadenken aan. Hij hoefde niet te overleggen met de teamleider, dat was hijzelf. De engine vond het achteraf veel minder spannend dan de spelers aan het bord. De score varieerde tussen +1/2 en -1/2. Dus ach, een logische remise”. 3 ½ – 1 ½.
Op bord 1 speelde Hans Lammers (dank Hans!) als invaller voor Bart Romijn die opgeroepen was voor VAS 4. Hans speelde een heel verdienstelijke pot die lang duurde. Tegenstander had heel veel tijd verbruikt, veel meer dan Hans. Ik hoopte dat dit voordeel wat zou gaan opleveren. Jammer genoeg maakte Hans laat in de partij een misser, waardoor de kansen dramatisch veranderden in het voordeel van zijn tegenstander.
3 1/2 – 2 1/2.
Nog twee partijen te gaan, nog 1 punt nodig!:
Tom met zwart op bord 5 die in een gevecht bezig was met twee toren en zwartveldige loper elk wat er bijzonder remise achtig uitzag en Gerton die op bord 6 twee torens was kwijtgeraakt tegen lichte stukken (evaluatie Stockfish: -5.1) een hopeloze strijd voerde.
Inmiddels was Robbert naar huis gegaan. Bij het bekijken van mijn stelling zag ik dat hij daar niet bepaald vrolijk van werd.
Mijn tegenstander vond toen de zet die tot gedwongen dameruil leidde. “Tegenstander dacht dat gedwongen dameruil de boel zou beslissen, ik ook, totdat ik zag dat ik pion kon pakken en hij daarna met toren weg moest van dekking van tweede pion. Toen had ik op g2 een vrijpion met mijn loper en paard in de buurt om opmars te begeleiden. Ik bood remise aan met het idee dat hij misschien wel zou aanvaarden door de vrijpion, ook al had hij twee torens! Dat deed hij ook! Dit voelde als een winst/ gevonden half puntje! 4-3
Tom als laatste, naast mij, zat midden in de remiseachtige stelling.
Zijn woorden : “En wat ben ik een prutser. Serieus ik zag de goede zet in het begin van het eindspel . Maar kon niet berekenen of het echt klopte!?! Daarom met zeer matige zetten een beetje afwachten en remise aanbieden! Mijn opponente wilde daar niet van weten. Dus voorzichtig verder en verdomd daar kwam mijn kans ! Die verprutste ik weer bijna maar zij zag het niet en daarna was het eitje! Wat een leuk spel!! Tom . Any how 5-3!
Het was dus Tom die matchpoint verzilverde, waardoor VAS 8 het nieuwe jaar ingaat als “Herbstmeister” in klasse 6J.
Well done allemaal!
