Hij komt, hij komt, die lieve goede 1. c4

Terwijl de rest van Amsterdam in het gure herfstweer de goedheiligman in de hoofdstad verwelkomde, was een groep VAS’ers op 19 november te vinden in het gezellige clubgebouw van de EsPion voor het jaarlijkse Kees Besselink 1.c4 toernooi. In dit thematoernooi begint iedere partij verplicht met de Engelse opening.

Het is een leuke manier om deze opening te oefenen en ervaring op te doen met het soort stellingen dat eruit voortvloeit. Bovendien moet je als zwart ook een goed antwoord paraat hebben! En oefening baart kunst.

De beginstelling van iedere partij. Zwart aan zet.

Onze Émiliën speelt eigenlijk liever 1. d4, maar gelukkig kunnen die twee openingen goed in elkaar overgaan. Hoewel hij ook in de A-groep had mogen meespelen, besloot hij om in de B-groep voor het prijzengeld te spelen.

Maar dat vereist naast een goede openingsvoorbereiding ook dat je de rest van de partij goed speelt! Het bord stond dikwijls in vuur en vlam, bijvoorbeeld tegen hyperagressieve tegenstanders die net een pionnetje te veel offerden. Dan gaat het erom dat je alle tactiekjes snel ziet, en daar is Émiliën nou toevallig heel goed in. Een halfje stond hij af, maar met een score van 6.5/7 is hij de terechte groepswinnaar!

Onze Imre is alleen maar enthousiast: hij speelt alles wat los en vast zit. Of het nou 1. e4, 1. d4 of 1. c4 is, het maakt niks uit, zolang hij maar mag schaken! Een beetje kennis van de opening helpt wel; gelukkig had hij op YouTube al een uitleg van een uur bekeken. Helaas werd hij aan het begin al teleurgesteld: vanwege het oneven aantal deelnemers kreeg hij in de eerste ronde een bye. Dit gratis punt bleek later erg waardevol…

Qua spanning was het hoogtepunt van het toernooi de onderlinge wedstrijd tussen de twee jongens. Imre kwam een kwaliteit voor te staan, maar wist Émiliëns octopuspaard in tijdnood niet te bedwingen. Het werd Imres enige verliespartij: alle andere partijen speelde hij heel degelijk en kreeg daardoor telkens prima stellingen op het bord. De vruchten van zijn flexibele openingsrepertoire?

Hoe dan ook wist hij ook tactische foutjes goed af te straffen, waardoor hij met een mooie score van 4/6 en dus 5 punten op de 3e plek eindigde. Een beetje geluk kwam er wel bij kijken: in de voorlaatste ronde bood zijn tegenstander in een gewonnen stelling remise aan.

De jeugd was dus goed vertegenwoordigd op het podium van de B-groep. Op één punt afstand volgde Gerton op een gedeelde 7e plek met 4/7 en een TPR die een flink stuk hoger ligt dan zijn officiële rating.

In de A-groep deden Sierk, Aran en ondergetekende mee. Sierk speelde het begin van het toernooi op de hoogste borden mee en wist onder andere GM Dimitri Reinderman op remise te houden. Nog trotser was hij misschien wel op zijn positionele overwinning tegen clubgenoot Aran. Deze goede start had ook een keerzijde: dat hij de rest van het toernooi alleen maar sterke tegenstanders tegenkwam. Uiteindelijk eindigde hij met 3/7 in de middenmoot.

Oud-winnaar van dit toernooi Aran had hier minder last van: na een trage start wist hij zichzelf te herpakken en kwam uiteindelijk met een halfje meer op 3.5/7 punten.

En in mijn partijen stond pat centraal. Eenmaal wist ik mijn tegenstander te verleiden om me pat te zetten, maar veel lastiger waren de studie-achtige trucs die ik een andere keer nodig had om pat te vermijden en het hele punt binnen te slepen. Dat resulteerde uiteindelijk in een 50%-score.

Het toernooiverslag van de EsPion is (binnenkort) te vinden op hun website.

Foto’s: Gerton Sluis

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *