Het beste recept voor levensgeluk is je leven totaal af te schrijven. Bij een gebrek aan verwachtingen, is alles wat wél gebeurt opeens het allermooiste ooit. Het geldt ook voor schaakpartijen: je moet eerst slecht staan, om te kunnen winnen.

VAS A1 ervoer deze levenslessen op een prachtige slotdag van de landelijke Meesterklasse A. Er was een kleine kans op handhaving. Hiervoor moest een directe concurrent van de boot afgehouden worden. En SVAW moest niet opeens punten gaan halen. Tot overmaat van ramp moesten wij het zonder Emiliën doen.

Plan A

Die boot werd in elk geval afgehouden. Tegen Moïra-Domtoren A1 bleken we te beginnen met een bordpunt voorsprong. Ze waren namelijk met hun drieën. Beetje zuur voor Baris, die er vroeg voor uit zijn bed kwam als hele sympathieke invaller. “Bro, weet je zeker dat ik niet wordt gekookt?”, was zijn reactie op het invalverzoek.
Maar hij was hartstikke blij voor het team dat ze voor stonden en vermaakte zich uitstekend de rest van de ochtend.

Het belangrijke punt werd vervolgens binnengehaald door, wie anders dan Tobias Piet. Hij nam de honneurs waar op het tweede bord, en deed met verve.

Onze taak mooi voltooid dus: een degelijke 2-2. Maar toen besloot onze buurclub SVAW een matchpunt te halen. Dat stond niet in het scenario.
Terug naar de tekentafel dus. Op die tekentafel stond een absoluut kansloze operatie. We moesten 2-2 spelen tegen ESV.
Alle hoop was vervlogen, want dat team had een gemiddelde rating die maar liefst 300 punten hoger lag dan de onze. Een team met niet één, maar twéé FIDE-meesters. Die hebben dus een rating van 2300. Andrija moest op bord 3 tegen 2100 en Baris tegen 2000.

Plan B

Ik vond dat Baris superknap aan het schaken was. Dat zijn tegenstander op papier zoveel sterker was, viel niet te merken. Baris bleef rustig schaken, bedacht echt goede plannen en toonde verstand van het spelletje. Dat hij uiteindelijk verloor, is niet iets waar hij zich voor hoeft te schamen. Dit biedt heel veel perspectief, en hopelijk tankt hij er ook vertrouwen mee dat hij dit niveau aan kan.
Andrija was ook super bezig. Hij wikkelde netjes af naar een hartstikke gelijk spel. Maar toen werd hij misschien overmoedig. Hij begon nonchalant het eindspel te spelen, en dat was niet zo verstandig. Het huilen was hem nader dan het lachen toen hij opeens verloren bleek te staan. Wat een gemiste kans!

Maar toen was daar de partij van Tobias, de GOAT. Tegen FM Gachatur Kazarjan. En deze FM had tot nu toe álles gewonnen in de Meesterklasse A. Totdat hij dus onze Tobias tegenkwam, die stoïcijns 1.f4 opende. Je bent een hele grote als je dat durft te doen.
Ieders mond viel open toen het écht zover was. Tobias behaalde een mijlpaal: winnen van een titelhouder. En dat met zijn magere rating van 1916. Hij zal de lucht in schieten, want bij de Meesterklasse A scoorde hij een tpr van maar liefst 2273.

En daar kwam het volgende wonder. Take kon heerlijk gebruik maken van zijn underdogpositie. FM Sascha Kurt had geen hoge dunk van hem en besloot tot een twijfelachtige ruil om iets te forceren. Hij pakte Takes torens in ruil voor zijn dame. Qua punten gunstig voor Sascha, maar in deze stelling zag zelfs een leek als ondergetekende dat het er erg rooskleurig uitzag voor Take. Het bleek een kolfje naar zijn hand.

Oftewel: die onmogelijke 2-2 bleek toch mogelijk. Omdat twee VAS’ers twee FM’s aan de kant hebben gezet.
Het was overigens bijna niet genoeg geweest. Want Joel, van SVAW, was zich kranig aan het weren tegen Roger, van KC. Maar Roger bewees voor de tweede keer goud waard te zijn voor ons. De eerste keer, omdat hij niet verder kwam dan remise tegen Emiliën, en nu, omdat hij cruciaal won tegen SVAW. Wat een enorm spannende dag was dit 🙂
VAS A1 is gehandhaafd in de Meesterklasse A! Dit kunnen we gerust een mirakel noemen.
Volgend seizoen keren we terug, met de enige echte Tobias op bord 1. Dit seizoen heeft hij in zijn eentje meer bordpunten gehaald, dan de rest van het team bij elkaar.

Take is natuurlijk ook hartstikke goed. En dat hij zomaar van een FM wint, eentje waar hij eerder trauma’s aan overgehouden had, is natuurlijk even knap. Maar Take hebben we de afgelopen jaren al genoeg bewierookt hier op de website. Laten we daarom de partij van Tobias eens goed bewonderen!

In VAS-stijl

Hier begint het al: Tobias speelt in echte VAS-stijl. Dit is namelijk de Bird-opening. Vernoemd naar Henry Bird, die in de negentiende eeuw erelid van VAS werd. Een hoogst discutabele opening tegenwoordig, maar Tobias is voor niets of niemand bang.

Een aantal gezonde zetten later, zien we dat Tobias zijn stukken lekker heeft neergezet. Een stevig paard op c4, de dame staat klaar voor de aanval op h4 en de f-toren verheugt zich op een toekomst waar die f7 vol gaat belagen.

En in deze stelling gaat hij er gewoon voor. Straks komt er een offer, die velen ‘geniaal’ hebben genoemd. Maar ik vind eigenlijk de volgende zet geniaal. Dat je dit, in zo’n belangrijke partij, tegen zo’n sterke tegenstander, durft te doen…

15.g4! Met als bedoeling om door te stoten naar g5. Zo maakt hij heel goed gebruik van het haakje in zwarts stelling (namelijk de pion op h6). Een onbevreesde zet.

Maar een FM zou een FM niet zijn als die stoïcijns een paardmanoeuvre gaat uitvoeren. Het paard van f6 neemt zijn tijd om naar g6 te springen (met als doel om op f4 te landen). Tobias neemt ook de tijd om alles in gereedheid te brengen en denkt dat nu de tijd is aangebroken:

Zwart besluit het dicht te schuiven door zijn pion naar h5 te bewegen. We krijgen dit op het bord. Het ziet er potdicht uit:

Maar niet in Tobias’ ogen. Want hij heeft een offer gezien. Een vernietigd offer zelfs.

BOEM! Dit is de befaamde VAS-stijl. Vol in de aanval, offeren en dan mat zetten.

Tobias beseft dat hij zijn paard erbij moet betrekken en we komen in deze stelling terecht:

Hier besluit zwart om maar zijn dame te geven voor dat paard. Oftewel: het is eigenlijk voorbij.

Waarom trekt Gachatur aan deze noodrem? De dreiging van Tobias is Ph6+, waarna hij met de toren of het paard op f7 genadeloos toeslaat. En zwart kan daar niets substantieels tegenover zetten. Bijvoorbeeld: na 24. … – Tf8 volgt 25.Pf6+ – Pxf6 25.gxf6 met de dreiging: Tg1#.

Op zet 29 werd er opgegeven, in de de volgende stelling:

Wat een slachtpartij. Een FM die als een klein kindje wordt weggezet. De parel van Arnhem! Verplichte kost voor alle VAS-jeugd (speel ‘m hier na).

Tobias was een heel uur lang in de autorit aan het nagenieten van zijn topdag. Hij wist niet wat ‘m overkomen was.

Tekst: Samuel Cohn