De Club Die Niet Genoemd Mag Worden maakte zijn naam waar in de landeijke finale van de Meesterklasse D. De rode loper was uitgerold voor VAS D1, maar het kon niet anders of onze aartsrivaal gooide een spaak tussen onze wielen.
Extra erg is dat in de Meesterklasse C, tegelijkertijd, VAS C1 ook al verloor van Suikertaart. Sommigen zullen het een ongezonde obsessie noemen, maar voor mij was het een goede herinnering aan waarom ik elke nacht zwetend van angst wakker wordt van nachtmerries over hun spelers en dag in dag uit hun teams op deze website benoem.
Sommigen zullen ook zeggen dat ik meer over die club loop te schrijven dan over onze eigen teams, dus laat ik die kritiek maar ter harte nemen. Wie zaten eigenlijk in onze D1?
Een sterk viertal: Raghav, Yicheng, Tung en Alex! Ze waren met acht vingers in de neus door de Halve Finale heen gewandeld. Alle matchpunten, er groeide geen gras over.
Eigenlijk zou Xiheng dit team komen versterken in de Finale, maar daar was een stokje voor gestoken door oerdom handelen van ondergetekende. Kwestie van een vinkje verkeerd zetten. Xiheng stond al ingeschreven voor VAS C1, en in een lager team spelen mag niet meer. Wie weet heeft dit eeuwige roem voor VAS gekost, en ben ik hoogstpersoonlijk verantwoordelijk voor getraumatiseerde kinderen. Dat zou niet de eerste keer zijn.
Gelukkig behoort dit team nog steeds tot de top. Ze reisden met hoge verwachtingen af naar Groningen. In de tweede ronde troffen we het sterke Op Eigen Wieken, uit Leiden, en dat eindigde op 2-2. Kan gebeuren.
Maar toen was daar de tragische derde ronde. We verloren van een team waar je nooit van hoort te verliezen. Laat staan dat je daar van mag verliezen. Toch gebeurde het.
Ook als we die hadden gewonnen, zouden we matchpunttechnisch niet de eerste plek hebben bereikt. Maar goed, je weet wat ze zeggen in de voetbalwereld. Als je die eerste scoort, dan speel je een hele andere wedstrijd.
Tegen de uiteindelijke kampioen HMC, uit Den Bosch, – gefeliciteerd! – speelden we 2-2. Een heel knap resultaat, want zij hadden een opstelling waar je van gaat likkebaarden. Zij kunnen zelfs in de Meesterklasse A meekomen, zeg maar.
Het liet zien dat VAS D1 echt wel kampioenswaardig was. Onze spelers konden dus met opgeheven hoofd de derde plek bemachtigen en wonnen een bronzen beker.
De grote complimenten gaan naar Raghav. Hij haalde 5,5 uit 6 in de Finale, op bord 1. Hij verkeert in absolute bloedvorm, dat is wel te merken.
Yicheng had een pittig dagje op bord twee, met 2,5 uit 6. Hij versloeg en passent wel een 2000-speler. Een mooie mijlpaal! Tung kwam goed mee op het derde bord, met een vijftigprocentscore. Tot slot scoorde Alex een degelijke 4 uit 6.
Tekst: Samuel Cohn