VAS E1 wilde eens een nieuw kleurtje binnenslepen. Vorig jaar haalden we al zilver en goud, maar de kleur brons heeft natuurlijk veel meer karakter. Het is een kleur die leeft, waar hard werken voor nodig is. Geen elegantie, maar brute kracht. Geen glans, maar trots.
Derde- en vierdebordspeler Mark en Pengbo waren dat, trots. Shashank en Ira voelden zich die kleur onwaardig kennelijk, zij waren al vertrokken voor de prijsuitreiking. Beetje gek.
De rest van de VAS-equipe bleef vol verwachting tot het eind van het toernooi. Ook VAS E3, dat verrassend laatste werd. Ze zagen er toch het plezier in. Iedereen had minstens een puntje gesprokkeld, en op het eind lag een mooie medaille ter herinnering. Er werd voor ze geklapt, met opgeheven hoofd konden Thibault, Loek, Rihaansh en Pengcheng naar huis.
Welk team nog blijer was… VAS E2. Ze werden dan geen kampioen dit jaar, maar wisten wel plaatsing af te dwingen. Bij dit regionale teamkampioenschap zijn namelijk zes plekken te verdienen voor de nationale Meesterklasse in september. En VAS E2 werd vijfde!
Ze konden hun geluk niet op. Terecht, want het was tot het eind heel spannend. Teamleider Safaa kreeg nog boze ouders op zich af, maar dat kon niet deren. De laatste ronde ging duidelijk gewonnen, en toen zat het goed.
Zinedine is de meest fanatieke VAS’er van het moment. Er is niemand die méér schaakt. Zo ging hij laatst naar een training van IM Eline Roebers en bezocht een toernooi helemaal in Helmond, allemaal op eigen initiatief. Het effect van al die schaakuren zie je duidelijk terug. Geplaatst op het belangrijke eerste bord wist hij tal van bordpunten binnen te slepen na lange partijen.
Atlas ken ikzelf van het schoolschaken, maar wat een stappen zet hij sinds hij op VAS zit. Daar krijgt hij toch wat beter schaakles, zo blijkt. Op het tweede bord komt hij goed voor de dag. Ali begint steeds volwassener te schaken en dat doet hem goed. Minne won bijna alles op het vierde bord. Zijn specialiteit: de opening. Hij had wat filmpjes bestudeerd en kende zo wat grappige mattrucjes. Die hield hij al te graag van stal. Maar dé geheime kracht van VAS E2 was de teamgeest.
Onze E3 t/m E5 wordt ongeveer gelijkwaardig opgesteld, maar die nummering is wel degelijk gebaseerd op de verwachte resultaten. Het TK-E zou het TK-E niet zijn als er niet lekker veel verrassingen inzitten.
VAS E5 kwam bijvoorbeeld bovendrijven aan de top. Een heel lekker begin hadden ze. Daarna werd het wel zwaar, maar ze lieten ook toen echt goed spel zien. Teamleider Ruud kon niet anders dan complimenten geven aan Raayan, Telmo, Alon, Kyle en Nina. Een verademing ten opzichte van het voetbalteam van zijn zoontje coachen. Hier luistert iedereen, en ze begrijpen het meteen!
Schaakinhoudelijk was de prestatie van Raayan te bewonderen. Op het eerste bord liet hij sterk spel zien. En ook Nina liet grote groei zien op het laatste bord.
Bij VAS E4 was het vooral Ella die uitblonk. Een goede keuze, om dit toernooi te spelen. Dit soort toernooien zijn uitstekend om aan de wereld te laten zien dat je talent bezit. Ze won vrij consequent, maar de rest had het loodzwaar vandaag. Gelukkig mocht toch iedereen een punt pakken. Ook Jesse op het pittige eerste bord, de doorzettende Escher en optimistische Daniel.
Tekst: Samuel Cohn