Jeugd krijgt pak slaag

Op zaterdag was de KNSB-competitie. Dit is de seniorencompetitie, maar de talentvolle jeugd doet ook graag mee om extra ervaring op te doen. Deze keer in het nieuws: de 9-jarige Raghav maakt zijn debuut voor VAS 1, de jeugdafdeling is gerepresenteerd in VAS 6, en geen enkele jeugdspeler weet te winnen.

Zee van tijd

Het zijn extreem lange partijen: anderhalf uur voor de eerste 40 zetten, daarna komt er nog eens een half uur bij, en na elk zet krijg je 30 seconden bonus erbij. Daar verbleekt de jeugdinterne bij, waar ze het met een achtste van die tijd moeten doen.

Het is wennen voor de jeugdspelers, deze zeeën van tijd. Het biedt de kans om diep te rekenen, allerlei mogelijkheden te onderzoeken en goede overwegingen te maken voor elke zet. Maar dan moet je wel gebruik maken van die luxe!

Dan komen we meteen uit bij Raghav. Door grote personeelsproblemen bij VAS 1 moesten invallers gezocht worden. We weten dat Raghav tot wonderen in staat is, dus de gok werd genomen om hem door te schuiven vanuit VAS 3.
Hij kwam in een ontzettend interessante opening terecht, waarbij het bord in vuur en vlam stond. En dan zie je wie de bak ervaring heeft.
Zijn tegenstander investeerde een halfuur in één zet. Raghav bleef de offers aannemen zonder de varianten goed door te rekenen en dacht dat hij wel goed zou staan. Maar dat is erg nonchalant. Als zo’n sterke tegenstander zo diep heeft nagedacht, dan zit daar een tactisch plan achter.
Dat bleek ook. Toen Raghav dacht het beslissende tactiekje binnen te hengelen, kreeg hij de deksel op zijn neus.
Een harde les, maar hopelijk ook een waardevolle! Voorlopig moet Raghav nog hard werken voordat hij het VAS 1 niveau aankan.

VAS 6 gunt punten aan VAS 4

VAS 6 is het team van de jeugdafdeling. De vaste opstelling bestaat uit vijf jeugdspelers en vier jeugdtrainers. En de invallers zijn altijd zo jeugdig mogelijk. Onze trots in de seniorencompetitie dus!
Deze eerste speelronde treden we aan tegen het gedegradeerde VAS 4. Dus we wisten meteen dat het een zware dag zou worden. 1-7 afgemat. Maar goed, als je moet verliezen, dan maar door de punten in eigen huis te houden!

Kayen maakt zijn debuut hier. Hij bouwde een aardige stelling op en straalde terecht zelfvertrouwen uit. Maar tegenstander Niels merkt op dat Kayen aan de tactiekjes moet werken. Met een smerig trucje ging de hoop op een resultaat verloren.
Een harde kennismaking, maar hopelijk wel leerzaam. En niet vergeten: hij bood weerstand aan een speler met 500 ratingpunten meer.

Maurits speelde tegen Filip. Filip was uit op wraak. Hij zal vast en zeker de memorabele afgang bij het SchaakVoetbal toernooi niet vergeten zijn.
Maurits strooide met zetten in een ongekend tempo. Hij eindigde de partij met meer tijd op de klok dan dat hij begonnen was. Grappig genoeg maakt hij toch weinig fouten, omdat hij veel in de tijd van de tegenstander nadacht.
Deze partij pakte hij mooi het initiatief door Filip materialistische hoop te geven. Alleen toen hij op het punt stond om het af te maken, bleek Filip een dodelijke tegenaanval in huis te hebben.
Onfortuinlijk dus, niet helemaal een terecht resultaat. Maurits komt sterker terug!

Ingo maakt ook zijn debuut. Het is alweer een tijdje geleden dat hij bij de VAS-jeugd rondliep, maar hij heeft het plezier weer helemaal hervonden op zijn vijftiende.
Tegen Dan speelde hij een degelijk middenspel. Soms meer reactief dan ondernemend, maar hij overleefde het soort van. Wel een pionnetje minder met verder alleen zware stukken over. Toch wist hij slim de pionnenstructuur van Dan aan te tasten. Een remise had me logisch geleken. Een remise werd ook aangeboden. Maar de remise werd afgewezen…
Oei, dat is een amateuristische fout. Daarna werd Ingo vol getruct.
Het vertoonde spel toont in ieder geval veel potentie. Ingo wordt de revelatie van dit team!

Rufus mocht op bord 4 tegen Bastiaan schaken. Ik weet niet helemaal wat er gebeurd is, want hij droop al vroeg af. Bij de eindstelling leek er een grote tactiek te zijn ontstaan tegen hem, vlak na de openingsfase.
Gelukkig blijft Rufus niet hangen in zo’n verlies: de volgende ronde draait hij het om!

Het slechte voorbeeld geven

De jeugd verloor allemaal. Maar kunnen we ze dat kwalijk nemen? Het is namelijk hartstikke duidelijk waar het aan schort: de jeugdtrainers bakken er evengoed niks van 😉
Ivo en ondergetekende kwamen niet verder dan remise. Arik en Marrit moesten berusten in een verlies.

Arik kan heel mooi plannen bedenken. Elke partij is echt een verhaal voor hem, met altijd een treffende conclusie achteraf. Alleen kon daar vandaag niet veel van terecht komen. In de opening beging hij een fout waardoor hij vroeg de dame achterstond. Daarna was er weinig meer aan te doen.

Marrit schaakte tegen hun sterkste speler: Joost, die hard aan zijn spel werkt. Ze streed voor wat ze waard was, maar echte kansen heeft ze nooit kunnen ruiken.

Ivo kwam als enige solide voor de dag. Het was niet voor niets dat hij op het eerste bord zit. Tegen Milan speelde hij een ouderwetse Frans-opening. Op het eerste oog niet fabuleus, maar de kracht zit in de staart. Ivo kon zijn stelling rustig uitbouwen, kreeg een sterke grip op het centrum en liet zijn stukken eromheen manoeuvreren.
Het leverde materieel voordeel op in het eindspel. Maar volgens de toeschouwers zakte Ivo daarna in, waar hij voor actiever spel had kunnen gaan. Met een pionnetje meer zijn toreneindspelen vaak gelijkspel. De Philidorpositie werd bereikt en dus remise afgesproken.

Ondergetekende had het op zijn heupen. Het ene na het andere (bewuste en niet-bewuste) offer werd gretig aangenomen door hun ratingkanon Huub, en dus viel er iets te bewijzen. In onderstaande stelling is er één zet voor wit die de aanval levend houdt… Kan jij die vinden?

22. Df1! Zwart zit in de houdgreep. De toren mag niet geslagen geworden vanwege een leuk matbeeld met de enige twee overgebleven stukken. En de stukken rondom de zwarte koning staan allemaal vastgeroest om de pionnetjes te verdedigen. Wits koning blijft op de achterste rij beveiligd.
Het enige probleem was dat ik verder ook niks kon ondernemen. Uiteindelijk forceerde ik Huub mij te eeuwig schaken. Hoewel ik evengoed geforceerd was om dat te forceren.
Huub beleefde wel even een hachelijk moment, toen hij bijna een mouseslip, oh nee… handslip maakte. Maar niet losgelaten gelukkig.

Helaas wordt de partij na de bespreking al snel ingevoerd in het heilige orakel Stockfish. Maar dat leverde wel een treffend inzicht op.
Gedurende de analyse boden we elkaar allerlei alternatieven aan: ik verwachtte dat je zus-of-zo zou spelen? De varianten die we namens de tegenstander zagen waren vrijwel altijd de topcomputerzetten. Alleen… waarom vinden we ze dan niet voor onze eigen zetten!
Voer voor psychologische analyse. Bij eigen zetten speelt angst, vastgeroeste ideeën en hoop op resultaat mee. Bij zetten voor de tegenstander heb je wél de mogelijkheid tot rationeel nadenken.

Op het scherpst van de snede

In de hoge teams lopen ook twee andere jeugdspelers rond. Rafael kon geen potten breken in VAS 1, maar hij had ook wel een zware tegenstander. En Take stond de hele partij minder, maar wist de tegenstander in het eindspel te overklassen en kwam zo tot een remise voor het teambelang (van VAS 2).

Zulke competitiewedstrijden zijn toch andere koek dan een toernooi. Die constatering maakt jeugdtrainer Jan wel vaker. Veel volwassenen spelen toernooien voor de lol, tussen een drukke werkweek en andere verplichtingen in. En die raken ook wel uitgeput na veel wedstrijden achter elkaar, iets waar de jeugd beduidend minder last van heeft. Maar bij de KNSB competitie worden de messen altijd messcherp geslepen door iedereen.

Met de resultaten van deze speelronde is er natuurlijk geen man over boord. De jeugd groeit door en barst van het talent!

Tekst: Samuel Cohn

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *