Het jeugdteam in de seniorencompetitie, de hoop van VAS… gaat een glorieuze toekomst tegemoet. We moesten ervoor degraderen, maar dan heb je ook wat. Een kampioenschap! Op het laagst mogelijk niveau dan wel (Klasse 6E), maar dat mag de pret niet drukken. Want we hengelen gewoon een klok binnen voor de club.

Wie zijn onze opkomende talenten?

Maurits Dolleman natuurlijk, sneller dan het geluid en sneller dan het licht. Je hoeft maar te knipperen of zijn klok is alweer ingedrukt. En zelfs als hij de partij verliest… de analyse wint hij altijd. Want wat ziet de jongen veel in die korte tijd.

Joseph Zeenni was een nieuwe kracht en mocht meteen op de hoge borden plaatsnemen. Dat leverde de hele competitie loeispannende partijen op, hij ging tot het uiterste.
Een hele mooie stap vergeleken met de Joseph die binnenkwam bij VAS. Toen was het een angsthaas die elk remiseaanbod met trillende handen aannam. Nu is het een strijder, iemand die zijn tegenstander dodelijk aankijkt en hem dan in de pan hakt. Ook al staat hij compleet verloren in het eindspel. Je mag pas van tafel als je je bord leeg gegeten hebt. En dat doet hij slim, want hij eet altijd eerst het bordje van de tegenstander leeg.

Imre Uitermark komt altijd aangerend van zijn voetbalwedstrijd. Die wedstrijd verloor hij steevast. Dat kan je van zijn schaken niet zeggen. 4 uit 5 is zijn score. Dan is spelen op de 64 velden toch een stuk leuker.  Maar goed, ondergetekende is allang blij dat hij voetbalt in plaats van al die omhooggevallen hockeyspelertjes die de jeugdclub een tijdje terug leken over te nemen.

Tobias Piet was een beetje traag met opstarten, maar toen hij eenmaal begon mee te draaien, liep het best soepel. Hij komt altijd wel leuk te staan, en maakt dan onnavolgbare keuzes die de partij nog leuker maken. Soms in zijn voordeel, soms niet. Maar sowieso leuk om te analyseren!

Saffran Mendelsohn was wel klaar voor het echte werk. Hij is mentaal behoorlijk gegroeid en zit goed achter het bord. Tenzij de toetsweek hem even te veel wordt. Maar in die gevallen moet je onthouden: school is tijdelijk, schaken is voor het leven! Gelukkig blijft hij zich prima ontwikkelen. En die toetsweek kan het kampioenschap mooi niet van hem afpakken.

Lani Elkardoudi is onze verloren zoon. Hij wilde zich wel wagen aan een seizoen als invaller en bleek het schaken absoluut niet te zijn verleerd. Hij maakte meteen indruk en leverde waardevolle bijdrages met 2,5 punten uit 4 partijen. We zijn hem dankbaar en zien hem graag nog veel vaker op de club!

Kayen Chardon zal voor altijd de boeken ingaan als de man die remise speelde in een 7,5-0,5 overwinning. Onze enige smetje op het seizoen. Maar hij zette het daarna goed recht met betrouwbaar schaken.
Sowieso een teamgenoot waar je op kan bouwen, want hij was er elke wedstrijd. Schaken geeft hij koste wat het kost voorrang, zoals het hoort. Dit zijn types waar teamleiders naar hunkeren in hun leven.

De topscorer van het team! Dat is Ivo Kroon. 5 overwinningen op zijn naam. En het ene verlies, daar zullen we het maar niet over hebben. Ivo heeft overduidelijk het grootste schaaktalent van iedereen in het team. Hij was ook niet te beroerd om achteraf zijn wijsheden te delen met zijn jonge teamgenoten, en dat is supernuttig.

Dat kan van ondergetekende niet gezegd worden, die alleen maar voor de gezelligheid deelnam. En voor de laatste, beslissende wedstrijd nog verkondigde dat een teamverlies ‘m niet veel zou schelen. Duidelijke prioriteiten van de jeugdleider.
Dat bleek ook wel uit zijn resultaten. Want tegen de directe concurrent eerder werd een gewonnen stelling helemaal weggegeven. Zo verloren we midwinter van BovenIJ/de Volewijckers 2 en leek het kampioenschap ver weg.

Broedermoord voor de titel

Het was een bloedstollende finale. VAS 7 stond een verliespunt achter op zowel BovenIJ/de Volewijckers 2 als onze collega’s van VAS 8. En in onze laatste ronde moesten we tegen VAS 8!

Maurits speelde vooruit, maar moest dat op een erg taaie bord 1 doen tegen Nanno. Misschien is dat wel een beslissend offer voor het team geweest. Ivo en Samuel wisten soepel de buit binnen te halen tegen respectievelijk Reynold en Joop. Tobias speelde weer eens te wild op het vierde bord, tegen een Robbert in bloedvorm. Joseph vocht voor wat hij waard was, maar moest in een remise berusten tegen de solide Bart. Imre won natuurlijk, van zijn oude jeugdleider Ben. Saffran verloor van Tejo, maar dat kwam puur door die toetsweek. En het was Kayen die zijn ene remise helemaal goedmaakt door op het achtste bord feilloos te winnen van Theo.
VAS 7 wint net aan, met 4,5-3,5. Het rekenen was begonnen, en dat kan ondergetekende niet. Toen opeens de feiten op tafel lagen, vielen monden open van verbazing.

Het is uiteindelijk de jeugd van Zuidoost United 2 die ons het kampioenschap hebben gegund. Petr, Ahmet en Bilal wonnen doorslaggevend in hun match tegen onze concurrent. Grote hulde aan deze talentjes, daar kunnen we bij VAS nog wat van leren!
Door deze stunt van onze zuidoosterlijke vrienden jumpten we in de allerlaatste ronde over BovenIJ/de Volewijckers 2 heen.

De overwinning werd door de diehards gevierd met een feestmaal. Het gebrek aan humus bij de rijst maakte het niet minder feestelijk. Een heerlijk seizoen!

Tekst: Samuel Cohn