SGA VAS2: Het Kan Niet Waar Zijn

Door: Remy Hakvoort

8-0! 8-0! 8-0!

Wanneer heeft een team voor het laatst met zulke overweldigende cijfers gewonnen? Misschien dat Samuel wat data kan noemen bij de jeugd? Ik kan mij alleen wedstrijden met het toenmalig jeugdteam VAS10 herinneren, inmiddels alweer jááren geleden.

Voor de captain voelde de avond als in een droom, zo onwerkelijk. Wanneer hij ook maar naar de andere borden keek, telkens zag hij zeer goede stellingen en fronsende tegenstanders. Volgens mij hebben we gezamenlijk geen moment slechter gestaan.

Luc was nog enthousiaster dan gebruikelijk. Want bij een overwinning zou hij wellicht de 2000+ Elo grens passeren. Dat heugelijke moment wilde hij graag voor de eeuwigheid vastgelegd hebben en wilde daarom graag op een digibord spelen.
Helaas lukte dat niet door technische omstandigheden, maar hij speelde een zeer fraaie partij. Vraag hem er gerust naar; hij zal de partij met alle liefde nogmaals demonstreren. 1-0

Patriek was ingehuurd om op bord 2 te strijden tegen de enige 2000+ Elo-gerate tegenstander van Oosten-Toren 2. Dat ging hem goed af. De coördinatie van de tegenstander was ernstig verstoord en dat gebruikte Patriek om al zijn stukken naar een outpost of anderszins sterke velden te manoeuvreren. Murw geschaakt door de continue aanhoudende druk, gaf zijn tegenstander in het eindspel materiaal op. Een mooie overwinning voor Patriek.

De andere invaller, Fons, krijgt momenteel geen genoeg van schaken. Op donderdag invallen voor VAS 2, op vrijdag zelf extern met VAS 4, en op zaterdag KNSB-extern met VAS 5. Dat is nog eens een heftige schaakweek! Fons is dit seizoen nog ongeslagen. Hij is dus de te kloppen man. Dat lukte zijn tegenstander niet. Fons behaalde een soepele overwinning.

Over Kaspers partij kan ik heel kort zijn: hij won.

Samuel bereikte een dubbel toreneindspel met wat pluspionnen. Het afruilen van een paar torens + de vijandelijke koning in een matnet drijven, was voor hem kinderspel.

Niels behaalde ook een overwinning; door een pion mee te snoepen en het eindspel netjes uit te spelen.

Joris was van ons allen als 1e klaar. Ik geloof dat het omstreeks een uurtje of 21 geweest was dat de tegenstander opgaf. Een mindere stelling, materiaal achter, een vijandelijke koning die dreigt te infiltreren. Er is wel eens voor minder opgeven.

Ikzelf slaagde erin om de vijandige loper monddood te maken door een welgetimed e5. Daarna domineerde mijn loperpaar de stelling.

Als we deze vorm kunnen doortrekken naar de laatste wedstrijd van het seizoen tegen EsPion, dan beloofd dat weer het nodige vuurwerk. Komt dat zien!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *