Op 30 april j.l. is ons lid Frits Roessel overleden. Hij is 88 jaar geworden.
Frits is geboren in Djokjakarta, de culinaire hoofdstad van Java. Zijn grootmoeder was een geweldige kokkin, daar heeft Frits zijn passie voor koken van meegekregen. Toen de Jappen kwamen moest het gezin in een Jappenkamp. Ze werden gespaard voor executies en transport naar de Birma-spoorlijn, omdat vader Roessel, die arts was, een Japanse officier met succes medisch had behandeld. Na de oorlog verhuisde het gezin naar Nederland. Op de lagere school vond zijn onderwijzer, dat ie te klein was voor zijn leeftijd en kwam op huisbezoek. Toen hij Frits’ ouders zag zei hij: “Ooh, ik zie het al, ik zie het al.” Zijn ouders waren ook klein van stuk. Frits is huisarts geworden en later dermatoloog. Hij trouwde met Tilia, een bijzonder lieve, sociale en integere vrouw. Ook arts (schooldokter in de Dapperbuurt). Frits heeft als schaker met succes aan diverse studenten-kampioenschappen meegedaan, ook internationaal. Hij was de eerste Open Nederlands Kampioen. In het reguliere Nederlands kampioenschap werd hij tweede.
Hij speelde in VAS 1 aan een hoog bord, had altijd een plus-score. Bekende teamgenoten waren: Cortlever, Van Scheltinga, Barendregt, Wolthuis, Henneberke, Grapperhaus, Veerkamp en Withuis. Deze mensen zorgden ervoor, dat VAS in die jaren meestal kampioen van Nederland werd. Het leverde Frits de titel op van Nationaal Meester. Je kon die titel later omzetten voor 150 gulden naar FIDE-Meester, maar dat vond Frits te veel moeite.
De eerste keer dat ik Frits zag, was in Haarlem. We moesten tegen VHS. Ik zag hem lopen, Frits had charisma, en dacht, dat ie van de tegenpartij was. Toen hij aan onze kant ging zitten, stormde ik naar het uitslagenformulier, het was Roessel!
Bij VHS speelde Koopman, die won bijna alles. Uitgerekend Frits moest tegen Koopman. Het werd een slachtpartij, Koopman werd geprakt.
Later toen ik het stokje van externe wedstrijdleider Kraal had overgenomen, kon ik regelmatig een beroep doen op Frits. Zoals die wedstrijd in Apeldoorn. Frits als ex-jeugdkampioen van Nederland tegen de toen jeugdkampioene van Nederland: Marijn Visschedijk. Frits won.
Frits kwam eens naar me toe en zei: “Rob, je doet zo veel voor VAS, ik nodig je uit om bij ons te komen eten. Altijd Indisch, vergezeld van uitstekende wijnen en als digestive: Armagnac! Dat hebben we zo’n 25 jaar volgehouden, eerst in de Roemer Visscherstraat, later in de Beethovenstraat. We zijn gestopt, toen hij niet meer kon koken vanwege slechtziendheid.
Wij hadden een goede klik, hij zag mij net als hijzelf als een innemer en een stapper. Frits ging meestal stappen in de Nieuwmarktbuurt waar ik ben opgegroeid. Hij ging dan naar het jazz-café in de Koningstraat en er tegenover eten bij Gerrit van Beeren. Hij heeft vaak gezegd, als ik later naar een tehuis moet, dan wil ik naar Flesseman in de Nieuwmarktbuurt, maar dat kon toen niet. Een paar weken geleden moest hij toch naar een tehuis en kwam hij via Zaandam bij Flesseman terecht en daar is hij overleden.
Rob van Dongen