KNSB VAS 3 uit tegen ASC1 :24 uur uit het leven van een schaker van VAS3

Vrijdag 18:00
Net klaar met werken en ik moet nog eten maken, tegenstanders pluggen (sinds Hans kan je dit beter niet zeggen of denken), voetballen en vervoer regelen. Ik besluit dat er geen betere voorbereiding op een schaakwedstrijd is dan goede fysieke inspanning, dus ik sla het pluggen over. Terwijl ik een simpele pasta maak, app ik met het team over wie met wie meerijdt. Gelukkig hebben we genoeg auto’s. De pasta is echter erg matig. Hopelijk geen voorbode voor de wedstrijd straks.

18:45
Natuurlijk ben ik te laat vertrokken, dus ik spring op de fiets en race naar de voetbalzaal. Helemaal bezweet verliezen we de pot met 4-3. Weer geen goed voorteken. Gelukkig moet ik de wedstrijd daarna fluiten. Echt zo’n moment om even tot rust te komen en te bedenken hoe je je moet voorbereiden op een pot schaak.

20:30
Na een lekkere frisse douche genomen te hebben kom ik aan in de kantine, op zoek naar mijn teamgenoten. Ik heb me voorgenomen om 1 biertje te drinken en daarna toch mijn tegenstander op te zoeken. Maar helaas, er is een Oktober fest viering aan de gang. Om een uurtje of half 3 vind ik het wel mooi geweest en slinger op de fiets naar huis.

Zaterdag 11:00
Met een klein katertje zet ik de wekker uit. 9 minuten later gaat dat ding weer af. Wat een gouden uitvinding is dat snoozen toch. Ik sta snel op, fris me ff op, eet een banaan en haast me naar het Cygnus. Jouke, Milan en Casper staan al een kwartier te wachten. Oops. In de auto is het dan eindelijk tijd om die tegenstander op te zoeken. Terwijl op de achterbank de wereldpolitiek besproken wordt, zie ik dat mijn vermoedelijke tegenstander altijd e4 opent. Ik bekijk nog even wat
lijntjes in de Siciliaan en mijn vertrouwen stijgt met de minuut. Dit wordt een eitje..

13:00
1.d4

13:05
Ik ben van de eerste schrik bekomen. Nu begin ik me zorgen te maken om de rest van het team. Tom is nog niet aanwezig en ik vraag me af of ik aan de wedstrijdleider moet vragen of ik even mag bellen. Ik besluit blind op Tom en het team te vertrouwen en me te concentreren op mijn eigen pot.

13:15
Tom komt binnen en speelt vervolgens een prima Alapin. Ook op de andere borden ziet het er nog wel ok uit. Over mijn eigen positie ben ik ook tevreden. Een normale lijn uit het klassiek Hollands.

15:00
Zo’n uurtje voor de tijdcontrole komen de eerste zorgen. Ik heb net een rondje gemaakt langs de borden en besloten dat we kansjes hebben. Maar dan kom ik Jouke tegen, de sterkste schaker uit ons team. ‘Het zou mij niks verbazen als we 8-0 verliezen’ fluistert hij. Het is duidelijk dat hij op een andere manier naar het spelletje kijkt dan ik. Helemaal ongelijk heeft hij niet, want op veel borden
staan we gedrukt, en ik sta al een kwal (met compensatie) achter.

15:45
Na compleet verloren gestaan te hebben, en daarna nog een tijd gelijk, besluit Jouke dat het tijd is voor complicaties. Zijn tegenstander snapt het even niet en dat is voldoende voor een heel punt! Dat voelt altijd goed, zo’n gestolen punt. Helaas verloor Anton op ongeveer hetzelfde moment door een koningsaanval die hij had kunnen voorkomen. Zonde, maar nog geen man overboord.

16:05
Ik kom Jeroen tegen terwijl ik mijn derde broodje haal. Toch niet genoeg ontbeten. Hij heeft wel vertrouwen in zijn stelling en niet veel later pakt hij een mooi halfje. Ik kijk nog even bij Milan, die speelde tegen de Pirc. Hij kiest voor een agressieve opstelling maar mist een bevrijdende zet voor zwart. Weg punt. Ook Casper kan het niet bolwerken op bord 8. Na vroeg dames geruild te hebben,
blijft een stelling over met meer ruimte. Misschien wel teveel ruimte, aangezien zijn verre pion zwak is. Niet veel later valt deze ook en daarmee de partij.

16:35
Op mijn eigen bord gaat het eigenlijk best goed. Ik heb goede compensatie voor de kwal en mag kiezen hoe ik ga aanvallen. Pionnenstorm, torenlift, of de Fioni aanval (dame en loper op de lange diagonaal). Natuurlijk kies ik het verkeerde plan. Mijn tegenstander verdedigt goed en in grote tijdnood vliegen de blunders over het bord. Na zet 40 is er alleen nog een ruïne van mijn stelling over dus ik geef op. Van binnen vervloek ik mezelf dat ik het hierop aan heb laten komen. Wie gaat er dan ook naar een Oktober Fest voordat hij moet schaken.

17:15
Ben sleept een prima remise binnen, voor de vorm want we hebben natuurlijk al verloren. Hij speelt erg goed, maar zijn tegenstander ook. Dan zit er niks anders op dan de handen te schudden. Ook Tom die als laatste binnenkwam heeft zijn Alapin met de zwarte stukken tot een succesvol einde gebracht. Ook daar scoren we een halfje.

17:30
We keren als team met de staart tussen onze benen terug naar huis. De score 5,5 -2,5. In de auto vertelt de computer nog even fijntjes hoe het allemaal wel had gemoeten. Terwijl Milan nog even uitlegt hoe hij de Pirc de volgende keer wel op de knieën krijgt, denk ik nog even terug aan wat er beter had gekund. Die pasta, daar begon het al.

met dank aan Elco Hakvoort

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *